ΚΛΙΝΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Η κλινική διατροφή είναι μια κατηγορία της επιστήμης της διαιτολόγιας που ασχολείται με τις παθολογικές καταστάσεις και περιλαμβάνει την διατροφή σε ειδικές καταστάσεις υγείας.

Ο Προδιαβήτης, ο Σακχαρώδης Διαβήτης καθώς και ο διαβήτης κύησης είναι παθολογικές καταστάσεις που όταν δεν ρυθμίζονται με ειδική διατροφή και φαρμακευτική αγωγή πλήττουν τα ζωτικά όργανα όπως τα μάτια οι νεφροί και τα πόδια με σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία του ασθενούς.

Ο Σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα σύνδρομο με ετερογενές και πολυπαραγοντικό υπόστρωμα. Χαρακτηρίζεται από διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών, η οποία οφείλεται σε έλλειψη ινσουλίνης. Η έλλειψη μπορεί να είναι πλήρης ή μερική ή σχετική. Ως σχετική χαρακτηρίζεται η έλλειψη ινσουλίνης, όταν, παρά τα αυξημένα επίπεδά της στο αίμα, δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών του μεταβολισμού, λόγω παρεμπόδισης της δράσης της στους περιφερικούς ιστούς (αντίσταση στην ινσουλίνη). Η κύρια έκφραση της διαταραχής του μεταβολισμού στο ΣΔ είναι η αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.

ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Ο γαστρεντερικός σωλήνας ξεκινάει από τον οισοφάγο και καταλήγει στον τελικό ειλεό. Στα διάφορα τμήματα του γαστρεντερικού σωλήνα που εμφανίζεται η παθολογία είναι απαραίτητη η ειδική διατροφή έτσι ώστε να επιτευχθεί η ύφεση των συμπτωμάτων.

Στόχος είναι μέσω της διατροφής ο ασθενής να έχει μια απόλυτα λειτουργική ζωή χωρίς συμπτώματα.

Τα πιο κοινά νοσήματα του γαστρεντερικού συστήματος είναι: Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου,η κοιλιοκάκη ή δυσανεξία στην γλουτένη τα πεπτικά έλκη και οι ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου (νόσος του Crohn, ελκώδης κολίτιδα).

ΔΙΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΕΣ

Η κατάσταση στην οποία ο οργανισμός αδυνατεί να επεξεργαστεί κατάλληλα τα λιπαρά, κυρίως, των τροφών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να διαταράσσονται τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων ή/και της χοληστερόλης στο αίμα, τόσο της ολικής, όσο και των κλασμάτων της HDL & LDL.

Αυτή η αναταραχή είναι συνήθως ασυμπτωματική. Όσο τα υψηλά επίπεδα λιπιδίων αίματος μένουν αδιάγνωστα και αρρύθμιστα, τόσο δημιουργούν φθορές στο σώμα, με κυριότερη επίπτωση την αθηρωμάτωση, δηλαδή την κατάσταση κατά την οποία οι αρτηρίες σταδιακά φράσσουν εμποδίζοντας το αίμα να κυκλοφορήσει στο σώμα.

Μέσω της ειδικής διατροφής βελτιώνουμε τους βιοχημικούς δείκτες με αποτέλεσμα να μειώσουμε τον κίνδυνο της αθηρωμάτωσης,αυτό επιτυγχάνεται μέσω της μείωσης του σπλαχνικού λίπους.